Menu
เมื่อตอนที่ยังไม่รับราชการ ในแต่ละวันผมก็มีแค่ เพื่อนในวงดนตรี ครอบครัว คนที่ต้องพูดคุยติดต่อบ้าง ตามวิถีชีวิต ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นคนหน้าเดิมๆ แต่เมื่อมารับราชการครูแล้ว ชีวิตเปลี่ยน เพราะในแต่ละวัน แต่ละปี ผมต้องทำความรู้จักกับคนจำนวนมาก ทั้งนักเรียน ทั้งผู้ปกครอง ทั้งเพื่อนร่วมงาน ผู้บริหาร ผมจะใช้ชีวิตกับคนเหล่านี้สักพัก แล้วคนเหล่านี้ก็จะหายไปจากชีวิตของผมตามวิถี นักเรียนเรียนจบ ครูในโรงเรียนย้าย ผอ.เกษียณ เราก็จากกัน เหลือไว้แค่ความทรงจำ แล้วไม่นาน มันก็จะมีผู้คนหน้าใหม่ๆ เข้ามาให้ต้องทำความรู้จักกันอีก นักเรียนเข้าใหม่ เพื่อนร่วมงานหรือ ผอ.ย้ายมาใหม่ เหล่านี้คือต้องมาเรียนรู้มาทำความรู้จักกันใหม่ เบื้องต้นพบเจอกัน เราก็ไม่รู้จักเขา เขาก็ไม่รู้จักเรา ต่างไม่รู้ว่าต่างคนต่างผ่านอะไรมา ทำอะไรมาบ้าง..งั้นเอาอย่างนี้..ผมเลยทำเว็บนี้ไว้ เพื่อรวมเรื่องราวของตัวผม…เผื่อมันจะง่ายขึ้น ในการบอกเล่าตัวตนของผม ถ้าหากจะมีใครสักคนอยากรู้จักผม ที่สำคัญ อย่างน้อยก็ให้เป็นพื้นที่รวมเรื่องราวในชีวิตผม ในแต่ละบทบาทของการใช้ชีวิต เท่าที่จะรวบรวมได้….
เอาสั้นๆเลยนะ…. จากจำความได้จนถึง อายุ 33 ปี ความสุขที่สุดคือเล่นกีตาร์ร้องเพลง แต่งเพลง อัดเพลง ท่องเที่ยว ชีวิตอิสระ ไม่ชอบกฎระเบียบ ไม่ชอบความวุ่นวาย สิ่งที่เล่าไปก่อนหน้า..มันทำให้คนที่ผมรัก..เป็นห่วง.เป็นกังวล.. ปัจจุบันในฐานะข้าราชการครู ผมขับเคลื่อนชีวิตการทำงานด้วยแค่คำที่ว่า “เป็นครูดนตรีเด็กนักเรียนต้องได้เรียนได้เล่นดนตรี”มีแค่นี้จริงๆ เรื่องอื่นๆ ผมไม่ค่อยมีความสุขและไม่ได้เป็นตัวของตัวเองมากนักหรอก แต่ปัจจุบันกับ บทบาท หน้าที่การงานละครชีวิตที่แสดง ทั้งหลายทั้งปวง หากมันจะทำให้คนที่ผมรัก สบายใจ ผมก็เต็มใจและยินดีที่จะดำเนินต่อไป
สินค้าเพื่อสุขภาพ,กาแฟสำหรับผู้สูงอายุ,อุปกรณ์ทำเพลง,เครื่องดนตรี C.D.,เทปเพลง,เครื่องมือช่าง,เสื้อหนัง,อะไหล่คอมพิวเตอร์,โทรศัพท์มือถือเก่า,หนังสือ,เครื่องออกกำลังกาย,เสื้อยืด,เครื่องครัวยุค 80-90,เฟอร์นิเจอร์โบราณ,หนังสือเพลง,เครื่องดนตรีโบราณ,หนังสือสอนเทรดหุ้น,หนังสือเกี่ยวกับการสอนดนตรี,ของแต่งร้าน,รูปภาพแขวนผนัง,ของแต่งรถฯลฯ
เรื่องไหนที่ผมสนใจ..ผมจะศึกษาอย่างละเอียด และทำให้ตัวเองตกผลึกในเรื่องนั้นๆ..เสมอ และผมจะให้ความเคารพผู้ถ่ายทอดความรู้เสมอไม่ว่าเขาคนนั้นจะเกิดทีหลัง หรือแม้แต่จากนักเรียนของผมเอง เพราะคนเราไม่ได้รู้ ไม่ได้เก่งไปซะทุกเรื่อง บางทีเด็กเขาก็อาจมีความเชี่ยวชาญบางอย่างที่เราสามารถนำเอาความรู้บางอย่างมาปรับใช้กับชีวิตเราก็ได้ หรือไกลแสนไกลแค่ไหน ถ้าไปแล้วได้ความรู้มา ผมก็จะไปเรียนรู้เสมอๆ นี่คือผม
รับข่าวสารจาก ครูคุณัญญู พระเนตร
